|
14.04.2010: ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ - Οι προκλήσεις της επιτυχίας
Οι εξελίξεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία και μοριακή βιολογία του καρκίνου έχουν σημαντικά συμβάλλει στην αναβάθμιση των στόχων της ογκολογίας. Ένα σημαντικό βήμα στις εξελίξεις είναι η επιμήκυνση της επιβίωσης και η αύξηση του αριθμού των ασθενών με καρκίνο που επί μακρού επιβίωσαν. Σήμερα στις Η.Π.Α. υπάρχουν 11 εκατομμύρια άνθρωποι που είχαν διαγνωσθεί με καρκίνο σε κάποια φάση της ζωής τους.
Πριν 30 χρόνια μόλις 2 εκατομμύρια ήταν ο αντίστοιχος αριθμός. Παρόμοια είναι τα νούμερα στην Ευρώπη ενώ παγκοσμίως υπολογίζονται σε 25 εκατομμύρια οι μακροχρόνια επιβιώσαντες του καρκίνου.
Οι περισσότεροι εκ των ανδρών είναι όσοι έχουν καρκίνο προστάτη ενώ από τις γυναίκες εκείνες με καρκίνο μαστού. Άνω των 60% είναι άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Βεβαίως τα άτομα αυτά παρουσιάζουν διάφορα προβλήματα που σχετίζονται είτε με την ασθένειά τους ή με τις θεραπείες που κατά καιρούς έλαβαν. Οι επιπτώσεις αυτές περιλαμβάνουν διάφορα όργανα καθώς επίσης και δευτερογενή νεοπλάσματα. Μακροπρόθεσμες είναι οι παρενέργειες εκείνες που συμβαίνουν κατά την διάρκεια της θεραπείας και συνεχίζονται μετά (νευροτοξικότητα). Απώτερες είναι οι παρενέργειες εκείνες που εμφανίζονται αρκετό καιρό μετά (μυοκαρδιοπάθεια).
Εκτός των ανωτέρω υπάρχουν οι ψυχοκοινωνικές, οικονομικές, ασφαλιστικές, κλπ. επιπτώσεις που δεν υστερούν σε σημαντικότητα. Τα δεδομένα αυτά κινητοποίησαν τις ογκολογικές εταιρείες και κυρίως το ASCO που δημιούργησαν ομάδες εργασίες για την μελέτη των ατόμων αυτών με τις ιδιαίτερες ανάγκες καθώς επίσης και να διερευνήσουν τα αίτια που προκαλούν τα φαινόμενα αυτά. Δημιουργήθηκαν μοντέλα παρακολούθησης βασισμένα στο είδος του καρκίνου και την πολυπλοκότητα των θεραπειών που χορηγήθηκαν.
Η Ευρώπη υπολείπεται ενώ η χώρα μας υστερεί παντελώς στη δημιουργία παρόμοιων ομάδων για την παρακολούθηση και προστασία ατόμων που έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο τους. Και επειδή αυτά τα άτομα θα αυξάνονται διαχρονικά είναι επιτακτική η ανάγκη αντιμετώπισης του προβλήματος.
|
