ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ
03/03/2021
23/02/2021
23/02/2021
11/10/2019
14/06/2018
16/06/2017
 
NEWLETTER
Συμπληρώστε το email σας για να εγγραφείτε στο Newsletter.

 
 
ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ
  ΑΡΧΙΚΗ » ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ » ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ » ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 
28.03.2018:  ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ – ΔΙΑΒΗΤΗΣ: ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

ΟΛΓΑ ΤΣΙΟΤΣΙΟΥ - Κλινική Διαιτολόγος ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ»
ΠΑΡΙΣ Α. ΚΟΣΜΙΔΗΣ – Δ/ντής Β΄Παθ/κής – Ογκ/κής Κλινικής ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ»

Καθώς το φαινόμενο της παχυσαρκίας λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας στον ανεπτυγμένο κόσμο, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει την προσοχή της στις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στην υγεία μας, φέρνοντας στο προσκήνιο συνεχώς νέα δεδομένα. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) το 2016, το 39% του ενήλικου παγκόσμιου πληθυσμού ήταν υπέρβαρο και το 13% παχύσαρκο. Εξίσου ανησυχητικά είναι τα ποσοστά και για τα παιδιά (1).
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, φαίνεται ότι το υπερβάλλον βάρος ή η παχυσαρκία αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαφόρων τύπων καρκίνου: ενδομητρίου, αδενοκαρκινώματος οισοφάγου, γαστροοισοφαγικής συμβολής, ήπατος, νεφρών, πολλαπλούν μυελώματος, μηνιγγιώματος εγκεφάλου, παγκρέατος, παχέoς εντέρου, χοληδόχου κύστης, ωοθηκών, μαστού (σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες) (2), (3). 

Οι τρέχουσες συστάσεις από τους στόχους δημόσιας υγείας του Παγκόσμιου Ιδρύματος Ερευνών για τον Καρκίνο (WCRF) υποδηλώνουν ότι ο μέσος Δ.Μ.Σ. ενηλίκων πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 21 και 23 kg / m2 , ανάλογα με το φυσιολογικό εύρος για διαφορετικούς πληθυσμούς (4).
Εκτιμάται ότι περίπου το 20% όλων των μορφών καρκίνου προκαλείται από υπερβολικό βάρος, ενώ η μελέτη Million Women Study, έδειξε ότι περίπου το μισό ποσοστό μπορεί να αποδοθεί στην παχυσαρκία σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (4).
Ο καρκίνος του ενδομητρίου αποτελεί τον έκτο πιο κοινό καρκίνο στις γυναίκες παγκοσμίως και τον πιο κοινό γυναικολογικό καρκίνο στον ανεπτυγμένο κόσμο. Φαίνεται να υπάρχει αναλογική σχέση μεταξύ κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του ενδομητρίουκαι βαθμού παχυσαρκίας. Επιπρόσθετα, η κεντρική τύπου παχυσαρκία και η παχυσαρκία στην πρώιμη ζωή φαίνεται να συνδέονται με τον καρκίνο του ενδομητρίου (5).
Το υπερβάλλον σωματικό βάρος (υπέρβαρο ή παχυσαρκία) χαρακτηρίζεται από χρόνια υπερινσουλιναιμία και αντίσταση στην ινσουλίνη και εμπλέκεται τόσο στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου όσο και στη θνησιμότητα από αυτόν. Οι παθοφυσιολογικοί και βιολογικοί μηχανισμοί που συνηγορούν στη δημιουργία καρκίνου αρχίζουν και γίνονται όλο και περισσότερο κατανοητοί. Η αντίσταση στην ινσουλίνη φαίνεται να βρίσκεται στο κέντρο πολλών, αλλά υπάρχουν και άλλα υποψήφια συστήματα δράσης, όπως ινσουλινόμορφοι αυξητικοί παράγοντες, στεροειδείς ορμόνες του φύλου, αδιποκίνες (λεπτίνη, αδιπονεκτίνη),  φλεγμονώδεις δείκτες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, το οξειδωτικό στρες κ.ά.. Λόγω της ποικιλομορφίας των καρκίνων που σχετίζονται με την παχυσαρκία είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ένας μηχανισμός που να ευθύνεται για όλους (4), (6), (7).
Επιπλέον, επιδημιολογικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης πολλών μορφών καρκίνου. Ο διαβήτης τύπου 2 και ο καρκίνος μοιράζονται πολλούς παράγοντες κινδύνου, αλλά μέχρι στιγμής, οι πιθανοί βιολογικοί μηχανισμοί μεταξύ των δύο ασθενειών δεν είναι πλήρως κατανοητοί, ωστόσο στη βιβλιογραφία φαίνεται να σχετίζονται με την αυξημένη ινσουλίνη, η οποία είναι αυξητικός παράγοντας που συμβάλλει στην εμφάνιση του καρκίνου (8). 
Συγκεκριμένα, ο Διαβήτης (κυρίως τύπου 2) σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης των καρκίνων του ήπατος, παγκρέατος, ενδομητρίου, μαστού και της ουροδόχου κύστης. Η συσχέτιση του διαβήτη με κάποιους καρκίνους μπορεί να οφείλεται εν μέρει στους κοινούς παράγοντες κινδύνου μεταξύ των δύο ασθενειών, όπως η γήρανση, η παχυσαρκία, η διατροφή και τα χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Οι πιο πιθανοί μηχανισμοί που φαίνεται να συνδέουν το Σακχαρώδη Διαβήτη και τον καρκίνο περιλαμβάνουν την υπερινσουλιναιμία, την υπεργλυκαιμία και φλεγμονώδεις παράγοντες (8).
Υπό διερεύνηση βρίσκονται ακόμα ερωτήματα για το εάν η συσχέτιση μεταξύ του διαβήτη και του κινδύνου ορισμένων μορφών καρκίνου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους κοινούς παράγοντες κινδύνου (παχυσαρκία, κακή διατροφή, ελλιπής σωματική δραστηριότητα και γήρανση) ή εάν ο ίδιος ο διαβήτης και οι ειδικές μεταβολικές διαταραχές που προκαλεί αυξάνουν τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου (8). 
Η ισορροπημένη διατροφή, η τακτική σωματική δραστηριότητα και η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους , βοηθούν στη ρύθμιση του Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 και μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων νόσων, μεταξύ άλλων και του καρκίνου.





ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. WHO
2. American Cancer Society 2017
3. National Cancer Institute
4. Giovanni De Pergola and Franco Silvestris. Obesity as a Major Risk Factor for Cancer. J Obes. 2013; 2013: 291546.
5. Shaw E, Farris M, McNeil J, Friedenreich C. Obesity and Endometrial Cancer.Recent Results Cancer Res. 2016;208:107-136.
6. Renehan AG, Roberts DL, Dive C. Obesity and cancer: pathophysiological and biological mechanisms.Arch PhysiolBiochem 2008 Feb;114(1):71-83.
7. Nimptsch K, Pischon T. Obesity Biomarkers, Metabolism and Risk of Cancer: An Epidemiological Perspective. Recent Results Cancer Res. 2016;208:199-217.
8. Giovannucci E, Harlan DM, Archer MC, Bergenstal RM, Gapstur SM, Habel LA, Pollak M, Regensteiner JG, Yee D. Diabetes and cancer: a consensus report. CA Cancer J Clin. 2010 Jul-Aug;60(4):207-21.