ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ
03/03/2021
23/02/2021
23/02/2021
11/10/2019
14/06/2018
16/06/2017
 
NEWLETTER
Συμπληρώστε το email σας για να εγγραφείτε στο Newsletter.

 
 
ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ
16.06.2017: ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2017

Η Αμερικάνικη Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας οργάνωσε το Ετήσιο Συνέδριο της στο Σικάγο, αρχές Ιουνίου 2017.
Περισσότεροι από 30.000 ογκολόγοι και άλλοι επιστήμονες συμμετείχαν στις εργασίες του. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις για διάφορες μορφές καρκίνου. Κάποιες ήσαν, έστω και λίγες, πολύ σημαντικές διότι άλλαζαν τον τρόπο σκέψης μας στην αντιμετώπιση ορισμένων τύπων καρκίνου. Θα παραθέσουμε παρακάτω ανά όργανο μελέτες που παρουσιάσθηκαν που θεωρούμε ότι θα έχουν σημασία για κάθε ενδιαφερόμενο.


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΣ

Μη Μικροκυτταρικός
Επικουρική θεραπεία
• Μελέτη τυχαιοποιημένη 222 ασθενών σταδίου ΙΙ – ΙΙΑ μη μικροκυτταρικού καρκίνου πνεύμονος με θετική μετάλλαξη EGFR μετά πλήρη χειρουργική αφαίρεση χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη έλαβε Gefitinib 250mg ημερησίως για 24 μήνες και η δεύτερη χημειοθεραπεία με βάση την Πλατίνα κάθε 3 εβδομάδες για 4 κύκλους. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 3 χρόνια για υποτροπή. Το διάμεσο χρονικό διάστημα για υποτροπή ήταν 28.7 μήνες για το Gefitinib και 18 μήνες για την χημειοθεραπεία που αντιπροσωπεύει σημαντική μείωση 40% για υποτροπή στο σκέλος Gefitinib. Τρία χρόνια ελεύθερο νόσου διάστημα ήταν 34% στην ομάδα Gefitinib και 27% για την ομάδα χημειοθεραπείας. Είναι μια ελπιδοφόρα μελέτη και εφόσον στην παρακολούθηση των ασθενών αποδειχθεί όφελος συνολικής επιβίωσης, τότε το Gefitinib μπορεί να αποτελέσει θεραπεία εκλογής σαν επικουρική θεραπεία, στην υποομάδα αυτή.


Στοχευμένη θεραπεία
• AURA3 είναι τυχαιοποιημένη διεθνής μελέτη που εκτιμά το Osimertinib σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονος μεταστατικό που φέρουν την μετάλλαξη Τ790Μ, που έχουν στο παρελθόν λάβει EGFR-TKI θεραπεία. Εκ των ασθενών αυτών που είχαν εγκεφαλικές μεταστάσεις προέρχονται τα κάτωθι αποτελέσματα. Σε 46 ασθενείς οι ανταποκρίσεις ήταν 70% με το Osimertinib σε σχέση με 31% στο σκέλος της χημειοθεραπείας βασισμένη στην Πλατίνα. Ο χρόνος χωρίς επιδείνωση ήταν 11.7 μήνες στο Osimertinib vs 5.6 μήνες στην χημειοθεραπεία. Η διάρκεια της ανταπόκρισης ήταν 8.9 μήνες vs 5.7 μήνες αντίστοιχα. Ο έλεγχος της νόσου ήταν 93% vs 63% αντίστοιχα. Στους ασθενείς που είχαν λάβει ακτινοβολία έως πριν 6 μήνες τα αποτελέσματα της ανταπόκρισης ήταν 64% vs 22% αντίστοιχα. Αν η ακτινοβολία ήταν πλέον των 6 μηνών είτε καθόλου ακτινοβολία τα αντίστοιχα αποτελέσματα ήταν 34% vs 16%. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά διότι με το Osimertinib οι επιβιώσεις στους ασθενείς με εγκεφαλικές μεταστάσεις προσομοιάζουν τους ασθενείς ελεύθερους εγκεφαλικής νόσου.
• Μελέτη διεθνής, τυχαιοποιημένη (ALEX) με 303 ασθενείς σε μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονος ALK θετικό που δεν είχαν λάβει προηγουμένως θεραπεία χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες: Η πρώτη με Alectinib 600mg δύο φορές την ημέρα και η δεύτερη με Crizotinib 250mg δύο φορές την ημέρα. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν μετά διάμεση παρακολούθηση 18.6 μηνών για το Alectinib και 17.6 μηνών για το Crizotinib. Πρόοδος νόσου παρατηρήθηκε στους 41% vs 68%. Διάμεση επιβίωση χωρίς πρόοδο νόσου 25.7 μήνες vs 10.4 μήνες αντίστοιχα. Αντικειμενικές ανταποκρίσεις υπήρξαν σε ποσοστό 82.9% vs 75.5% αντίστοιχα. Η διάμεση επιβίωση αναμένεται. Επιδείνωση στον εγκέφαλο παρουσιάσθηκε στο 12% vs 45% αντίστοιχα. Όπου υπήρχε εγκεφαλική μετάσταση οι ανταποκρίσεις ήσαν 81% VS 50% αντίστοιχα. Οι παρενέργειες ήταν περισσότερες στην ομάδα Alectinib και ήσαν αναιμία, μυαλγία, ίκτερος, κατακράτηση υγρών, μυϊκός πόνος κλπ. Με την μελέτη αυτή το Alectinib φαίνεται υπέρτερο σε ALK θετικούς ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονος.
• Διεθνής, πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ (ARCHER 1050) σε 452 ασθενείς με μεταστατικό μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονος με EGFR μετάλλαξη χώρισε τους ασθενείς σε δύο ομάδες: Η πρώτη έλαβε Dacomitinib και η δεύτερη Gefitinib. Και οι δύο παράγοντες είναι EGFR-TKI. PFS ήταν 14.7 μήνες vs 9.2. Διάρκεια ανταπόκρισης ήταν 14.8 μήνες vs 8.3 μήνες αντίστοιχα. Η δόση των φαρμάκων μειώθηκε κατά 66% στο Dacomitinib και 8% στο Gefitinib. Ένας νέος EGFR-TKI δείχνει σημαντική αποτελεσματικότητα υπέρτερη του Gefitinib.

Ανοσοθεραπεία
• Μελέτη (KEYNOTE-021) φάσης ΙΙ τυχαιοποίησε 123 ασθενείς σε Carboplatin και Pemetrexed στην πρώτη ομάδα και το ίδιο σχήμα σε συνδυασμό με Pembrolizumab στην δεύτερη ομάδα. Οι ασθενείς είχαν μεταστατικό μη πλακώδες καρκίνωμα πνεύμονος. Στον συνδυασμό το Pembrolizumab μπορούσε να συνεχισθεί σαν συντήρηση για 2 χρόνια ενώ στην πρώτη ομάδα το Pemetrexed χρησιμοποιήθηκε για συντήρηση. Το PFS δεν έχει ακόμη επιτευχθεί στην ομάδα με το Pembrolizumab σε σχέση με 8.9 μήνες στην χημειοθεραπεία σε παρακολούθηση 8.9 μηνών. Οι ανταποκρίσεις ήταν 56.7% στο Pembrolizumab vs 30.2% στην χημειοθεραπεία. Σε 12 μήνες η επιβίωση με το Pembrolizumab ήταν 76% vs 69.3 με την χημειοθεραπεία. Η διάμεση επιβίωση δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί. Grade 3 τοξικότητα ήταν 39% για το Pembrolizumab vs 29% για την χημειοθεραπεία και ήσαν οι αναμενόμενες. Πρέπει να σημειωθεί ότι η μέση διάρκεια της θεραπείας ήταν 10.1 μήνες για το Pembrolizumab vs 4.9 μήνες για την χημειοθεραπεία. Επίσης μετά πρόοδο νόσου στην χημειοθεραπεία επετρέπετο η χορήγηση Pembrolizumab. Τα αποτελέσματα αυτά ήταν ανεξάρτητα του PD-L-1. Βεβαίως ήταν πιο καλά σε θετικό PD-L-1. Αναμένουμε την ωρίμανση της μελέτης για συνολική επιβίωση.


Μικροκυτταρικός
• Μελέτη φάσης ΙΙ δεύτερης και τρίτης γραμμής με Nivolumab vs Nivolumab και Ipilimumab. Οι ανταποκρίσεις ήταν 12% vs 21% για τον συνδυασμό. Ο χρόνος χωρίς υποτροπή (PFS) ήταν 18% vs 30% στους 3 μήνες αντίστοιχα. Η διετής διάμεση επιβίωση ήταν 26% vs 14% αντίστοιχα. Οι γνωστές παρενέργειες ήταν πλέον εμφανείς στον συνδυασμό.


ΜΕΣΟΘΗΛΙΩΜΑ

• Τυχαιοποιημένη φάσης ΙΙ διεθνής μελέτη με 108 ασθενείς προσπάθησε να προσδιορίσει την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της δεύτερης και τρίτης γραμμής θεραπεία με είτε Nivolumab είτε σε συνδυασμό με Ipilimumab, σε ανεγχείρητο μεσοθηλίωμα. Η ανταπόκριση ήταν 16.7% και 25.9 αντίστοιχα. Grade 3-4 τοξικότητα αυξήθηκε στην ομάδα του συνδυασμού. Κυρίως, κολίτις, θυρεοειδίτις, δερματικό εξάνθημα. Υπήρξαν 3 θάνατοι. Η μελέτη αυτή προσφέρει μια εναλλακτική λύση με μια πολύ δύσκολη νόσο.